Henryk Mikołaj Górecki 

Polski kompozytor i pedagog. Urodził się 06.12.1933 we wsi Czernica nieopodal Rybnika.
W 1951 roku, po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Rydułtowach został nauczycielem przedmiotów ogólnych szkoły podstawowej w Rydułtowach-Radoszowach. W 1952 roku rozpoczął naukę w Średniej Szkole Muzycznej w Rybniku. W 1955 r. dostał się na studia na wydziale kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, gdzie studiowała też jego przyszła żona - pianistka Jadwiga Rurańska (pobrali się w 1959). W 1960 roku Górecki otrzymał dyplom z wyróżnieniem.
Jeszcze w trakcie studiów odbył się w sali uczelnianej monograficzny koncert studenta-kompozytora, gdzie zaprezentowano utwory Góreckiego, co było wypadkiem bez precedensu w dotychczasowej historii katowickiej PWSM. Przed ukończeniem studiów jego "Epitafium", "I Symfonia" i "Scontri" wykonano na międzynarodowym festiwalu Warszawska Jesień, wzbudzając wielkie zainteresowanie publiczności i krytyków.
W 1968 roku Górecki zaczął wykładać na PWSM w Katowicach. Od 1972 pracował na stanowisku docenta, a w 1975 został rektorem. W 1977 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W tym samym roku został wiceprezesem Towarzystwa im. K. Szymanowskiego w Zakopanem. W 1979 zrezygnował ze stanowiska rektora, a także z pracy w katowickiej uczelni. Przez pięć lat (1980 - 1984) był prezesem KIK w Katowicach. Prze cały ten czas wykładał teorię kompozycji. Studiowali u niego m.in. A. Krzanowski i R. Augustyn.
Henryk Mikołaj Górecki jest laureatem wielu konkursów krajowych i zagranicznych. Ponadto otrzymał liczne wyróżnienia państwowe m.in.: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1994), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski czy Order Orła Białego (2010). Zmarł 12.11.2010 w Katowicach. Urnę z jego prochami pochowano na katowickim cmentarzu przy ul. Sienkiewicza